جايزه‎های امام حسين(ع) به معلم فرزندشان

در زمان سكونت حضرت ابي عبداللّه الحسين (ع)‌ در مدينه، مردي معلم در آن شهر به نام عبدالرحمن، بچّه‎ها را قرآن تعليم مي‎داد و آنها را با معارف اسلامي آشنا مي‎ساخت.
گويا يكي از فرزندان حسين ابن علي عليهماالسلام نيز در مكتب او درس مي‎خواند معلّم به او سورة‌ مباركه حمد را تدريس نمود، او به محضر مقدس پدر شرفياب شد و جمله اي را كه معلّم تدريش كرده بود براي پدرش قرائت كرد حضرت امام حسين (ع)‌ از اين عمل عبدالرحمن مسرور شد و او را به حضور طلبيد و جوايزي به شرح زير به او عطا فرمودند:
عده‎اي تنگ نظر - كه در هر زمان حضور دارند به امام حسين (ع) اعتراض كردند كه اين چكار بود كه كرديد.
امام حسين (ع) در جواب اين كوته نظران چنين فرمودند.
اين هدايا و بخشش من كجا برابري مي‎كند با تعليمي كه او فرزندم را نموده است[1].

پی نوشت:

[1] - عوالم: ج 17، ص 64 و سرگذشتهاي تلخ و شيرين قرآن: ج 2، ص 19.